หากจะพูดถึงวีรกรรมความซน หรือแก่นของเด็กผู้ชายไทยสมัยก่อน สัก 20-30 ปีย้อนหลังไป สิ่งที่จะนึกถึงคือกิจกรรมยิงนก เล่นยิงเป้าต่างๆ ที่มีตามธรรมชาติ เช่นต้นไม้ หรือลูกไม้ หรืออาจจะหาขวดพลาสติกที่ไม่ได้ใช้แล้ว มาตั้งหรือวางซ้อนเพื่อเป็นเป้าที่ใช้สำหรับการยิงแข่งขันกัน ซึ่งอุปกรณ์ที่ใช้ในการซ้อมหรือเล่นแข่งกันก็คือหนังสติ๊ก

หนังสติ๊ก หรือ slingshot เป็นอุปกรณ์พื้นบ้านที่ประยุกต์จากวัสดุธรรมชาติก็คือง่ามไม้ที่มีลักษณะเป็นตัว V ซึ่งอาจมีระยะห่างได้ตั้งแต่ 1 นิ้วไปจนถึง 4-5 นิ้วก็ได้ แล้วแต่วัตถุประสงค์ และวิธีการใช้งาน เป็นอาวุธยิงวิถีโค้งด้วยมือ ขนาดเล็ก ทำจากไม้ง่าม โดยมียาง 2 เส้นยึดอยู่ที่ง่ามทั้งสอง อีกด้านของยางทั้งสองเส้นจะติดกับแถบหนังที่ใช้ใส่สิ่งของที่จะยิงออกไป

โดยวิธีการยิงหนังสติ๊กนั้นก็สุดแสนจะง่าย และสามารถเล่นได้โดยทันที ผู้เล่นหรือคนยิงนั้นจะต้องใส่ลูกระสุนซึ่งโดยมากจะทำจากดินเหนียวปั้นแข็งขนาดเส้นผ่านศูนย์กล่างประมาณ 1-2 เซนติเมตร โดยจะใส่ลูกกระสุนหรือตัวยิงไว้ด้านในผ้าหรือ แถบหนัง กำแถบหนังไว้ด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด ดึงให้ยืดออกตามความแรงที่ต้องการ เล็งให้ตรงเป้าหมาย แล้วจึงปล่อยแถบหนัง สิ่งของที่ใส่ไว้ก็จะถูกดีดออกไปกระทบเป้าหมาย สิ่งที่ต้องพึงระวังก็คือการดึงตัวยางยืดที่ส่งแรงให้ตัวลูกกระสุนบินหรือออกไปโดนเป้าหมายที่ต้องการนั้น ผู้ยิงจะต้องเล็ง และดึงให้ได้แรงที่ถนัดและเหมาะกับการควบคุมการยิงออกไป ไม่เช่นนั้นการกำแถบผ้าหรือแถบหนังอาจจะเกิดการหลุดมือ หรือกระเด้งย้อนกลับ ก่อให้เกิดอันตรายกับใบหน้าหรือส่วนมือของผู้ยิง หรือแม้กระทั่งคนที่อยู่ใกล้ๆ ได้

ปัจจุบันหนังสติ๊กนั้นถูกประยุกต์ดัดแปลงให้ถนัด และเหมาะกับการเก็บรักษา ไม่ว่าจะผลิตด้วยพลาสติก เรซิน หรือวัสดุประยุกต์แบบอื่นๆ ส่วนที่มาหรือประวัติจริงๆ นั้นอาจไม่ได้เริ่มกำเนิดจากประเทศไทย แต่มีมาหลายร้อยปีจากนักทางฝั่งอเมริกา ในช่วงยุคทศวรรษ 1800 ซึ่งอาจได้รับอิทธิพล และที่มาจากการประยุกต์วัสดุประเภทยางให้เป็นเครื่องมือหรือเครื่องประดับต่างๆ โดยนักสำรวจชาวสเปนที่มายังอเมริการในช่วงทศวรรษ 1600 (Credit FB : Machine เขาควายแกะสลัก)